De vakantie van Pauliene

“Zomerreces is niet alleen maar vakantie. Bijna niemand heeft tenslotte acht weken vakantie.” Pauline Smeets gebruikt vooral het begin en einde van het reces voor werkbezoeken en om zich voor te bereiden op nieuwe wetgeving. “Voor de PvdA ben ik in de Kamer woordvoerder ondernemerschap. Dat betreft alles wat met ondernemers te maken heeft; de regionale economie, winkelcriminaliteit, de Kamer van Koophandel.”

Voor werkbezoeken neemt Pauline Smeets echt de tijd. Tijdens het reces geen overvolle vergaderagenda maar tijd voor een luisterend oor in het land. “In december sprak ik met een bedrijf die zich bezig houdt met baggeren. Ik heb daar geen kaas van gegeten, dus ik beloofde ze ‘ik kom terug in het zomerreces’. Het was een totaal nieuwe wereld voor me. Ik vond het vooral interessant hoe ze maatschappelijk draagvlak organiseren voor hun activiteiten. Buurtbewoners vinden het meestal niet prettig als een bedrijf baggert in de buurt; geluidsoverlast, stank, dat soort dingen. In de Kaliwaal, een natuurgebied in Gelderland had dit bedrijf het slim aangepakt. Aan de ene kant storten ze daar bagger en tegelijkertijd ontwikkelen ze een natuurgebied. Omwonenden kunnen daar gebruik van maken. En er worden natuurlessen gegeven aan scholieren. Ik heb daar een ijsvogel gezien.”

Het is belangrijk om een bepaald gevoel voor een business te krijgen. Wat voor vakmanschap is daar voor nodig? Hoe gaat het met vergunningen? Kan het makkelijker, met minder regels? “Als ik hier boven de dossiers gebogen zit, is het toch anders dan om ter plekke rond te lopen. Het is niet zo dat je er direct iets mee kunt, dat werkt meestal niet zo bij ons werk. Maar bij een debat denk je vaak ‘hé, dat heb ik toen gezien’.”

Ook voor gesprekken met burgers is tijd. “Vorige week bezocht ik een vrouw die me aansprak op een bijeenkomst. ‘Ik heb een probleem, kan ik met u praten?’ Zij had een psychose gehad en in een inrichting gezeten. Gevolg was dat een bewindsvoerder haar financiële zaken regelt. Onlangs had ze een auto gekocht, met medeweten van die bewindsvoerder, maar die was vergeten de auto te verzekeren. De auto werd gestolen, al haar geld weg. Zij kon geen verhaal maken omdat de wet niet hierin voorzag. Daar ga ik dan mee aan de slag. Als ik zelf niets met het onderwerp kan, speel ik het door aan collega’s. Maar ik houd wel een vinger aan de pols voor de afwikkeling.”Ben je goed bezig als je voor een individu zoveel tijd uittrekt? Pauline Smeets denkt van wel. “Het gaat er niet om dat je op tv komt. Je moet gevoel krijgen voor leefomstandigheden van mensen. Hoe kun je wetgeving maken als je er geen gevoel bij hebt?”

Bij een gesprek met een juwelier die veel met roofovervallen te maken had, kwam wel een aspect naar voren waar Pauline Smeets en haar collega direct wat mee konden doen. Het bleek dat deze man geen vast aanspreekpunt had bij de politie, terwijl hij meerdere keren slachtoffer was geweest van roofovervallen. “Toen hebben mijn collega en ik gezegd, ‘dit kan niet. We moeten wat doen.’ Mijn collega heeft toen rechtstreeks gebeld met het betreffende politiekantoor om te vragen hoe dat zit. In een debat met Binnenlandse Zaken is het nu punt om te zorgen dat bij structurele overvallen een vast aanspreekpunt of een vertrouwenspersoon komt.”

“Mijn persoonlijk missie is dat je goed benaderbaar bent. Ik kan me vreselijk ergeren aan collega’s die zeggen ‘waarom duurt het reces zo lang, acht weken vakantie hebben we toch niet nodig?’. Als je je werk goed doet, ben je daar waar mensen je vragen. Er is geen baas hier die zegt ‘waarom ben je er niet?’ Je runt toch je eigen bedrijfje met medewerkers. Als je de winkel sluit, verkoop je ook niets.”Toch neemt ook Pauline Smeets tijd om bij te komen. “De werken midden in het reces zijn voor vakantie. Een paar weken ertussenuit. Dat is ook belangrijk.”